Met de oven op dezelfde centrale plek, en zelfs een toonbank. Dit is de plek waar elke nieuwe pizza op het Domino’s-menu wordt geboren. ‘En niet alleen het recept’, zegt Tyla. ‘Eigenlijk begint elke pizza van Domino’s hier. In de deegmakerij. Omdat Nederland klein is, kunnen we het deeg centraal maken, en twee keer per week naar alle filialen rijden. In België en Denemarken doen we dat ook zo, maar Duitsland is er bijvoorbeeld te groot voor. Daar wordt het deeg gemaakt in de vestigingen zelf.

‘Wij hebben perfect vers deeg hier’, zegt Tyla. ‘En altijd van precies dezelfde kwaliteit.’ Er valt een korte stilte in de keuken, terwijl Tyla de pizzabodem bestrijkt met tomatensaus. Ze kijkt opzij en ziet een frons. ‘Ja, ons deeg is even vers als Duits deeg dat in de winkel wordt gemaakt’, lacht ze.

‘Deeg leeft, door het gist dat erin zit. Nadat je het hebt gemaakt, kun je het vijf dagen gebruiken. Maar de eerste dagen is het nog niet lekker. Het deeg moet rijpen. Het moet relaxen. Dus twee dagen lang doen we er niks mee. Tijd genoeg om het ergens heen te brengen.’ Ze het niet laten te zeggen: ‘Deeg is op de vierde en vijfde dag het allerlekkerst, vind ik. Maar ik ben een pizza-nerd hè. Ik hoor zelfs of deeg in zijn laatste dagen zit. Dan heeft het een crispy geluidje. Maar misschien ben ik de enige die dat hoort.’